RippleX’s Chief of Engineering, J. Ayo Akinyele, samen met David Schwartz, de vertrekkende CTO van Ripple, hebben onlangs een discussie op gang gebracht over mogelijke toekomstige ontwikkelingen in de XRP Ledger (XRPL). Het doel van het gesprek is om het nut van XRP uit te breiden over het brede landschap van gedecentraliseerde financiën.
RippleX, de belangrijkste ontwikkelingsafdeling van Ripple, werkt aan het bouwen van tools en infrastructuur specifiek voor de XRPL. Akinyele onthulde in een recent gesprek dat de groeiende functie van XRP nu ook getokeniseerde activa, realtime waardeoverdracht, afwikkeling, DAT’s en de recente lancering van de eerste pure spot U.S. XRP ETF door Canary omvat. Dit onderstreept duidelijk de toenemende aanwezigheid van XRP in de internationale institutionele markten.
Akinyele’s gedachten over XRPL
Akinyele redeneerde dat deze snel uitbreidende reikwijdte vanzelf vragen oproept over toekomstige incentive-modellen en participatie. Een aspect dat bijzonder ter discussie staat, is de mogelijkheid van native staking op de XRPL. Staking bij andere netwerken bevordert afstemming tussen validators en tokenhouders via financiële beloningen. Deze modellen kunnen een directe manier zijn voor houders om deel te nemen aan het netwerk bestuur, maar kunnen ook nieuwe complexiteiten rond verdeling en eerlijkheid introduceren.
Echter, dit type incentive zou kunnen botsen met de lang bestaande ontwerpprincipes van de XRPL, suggereerde Akinyele. Het huidige model van XRPL omvat het verbranden van kosten in plaats van herverdeling, en het vertrouwen in validators wordt opgebouwd door prestaties, niet door inzet. Native staking zou fundamenten vereisen zoals een duurzame bron van stakingbeloningen en een eerlijk mechanisme van distributie. Het nu gangbare model van kostenverbranding zou heroverwogen kunnen moeten worden, waarbij nieuwe programmeerbare kosten mogelijk worden toegewezen aan een beloningsfonds, voegde Akinyele toe. Hoewel staking de betrokkenheid kan vergroten, moeten de uitdagingen die het potentieel zou kunnen introduceren, zoals bestuur en eerlijkheid, voorzichtig worden aangepakt.
Om aan te tonen dat Swordfish het innovatieverleden van de XRPL voortzet, zijn ontwikkelaars al diepgaand bezig met het verkennen van staking-achtige modellen zonder protocolniveaustestingen in het ecosysteem aan te passen. Het momenteel toegepaste Proof of Association-model is al meer dan tien jaar stabiel gebleven, met de nadruk op vertrouwen en betrouwbaarheid boven financiële incentives.
David Schwartz geeft zijn mening
David Schwartz, die onlangs zijn geplande vertrek als CTO van Ripple tegen het einde van dit jaar aankondigde, nam ook deel aan het gesprek. Hij merkte op dat zijn ‘gedachten over governance- en consensusmodellen zijn geëvolueerd’, wat het volgens hem het juiste moment maakt om een open gesprek aan te gaan over mogelijke nieuwe ontwerpen.
Schwartz vindt het een geschikt moment om te onderzoeken hoe native DeFi-mogelijkheden er op de XRPL uit zouden kunnen zien, vooral vanwege de huidige contractinitiatieven. Hij benadrukt dat het oorspronkelijke model van het XRPL-netwerk werd gebouwd in 2012, voordat het huidige DeFi-landschap was ontstaan.
Schwartz wees op twee technisch interessante, maar waarschijnlijk op korte termijn onpraktische ideeën die momenteel binnen de gemeenschap circuleren.
Twee-laags consensusmodel
Het eerste voorstel introduceert een twee-laags consensusmodel waarbij een binnenste groep validators, gekozen op basis van hun inzet, het grootboek vooruithelpt, terwijl de huidige buitenste laag toezicht houdt op wijzigingen, kosten en regelingen. Volgens Schwartz zou deze structuur de diversiteit onder validators kunnen vergroten zonder de verwerkingssnelheid te beïnvloeden. Het kan zorgen voor snellere, lichtere consensusrondes, en ervoor zorgen dat het netwerk alleen stopt als beide lagen falen.
Financiering van Smart Contract-verificaties
Het tweede idee dat Schwartz besprak was om het huidige consensusmechanisme van XRPL te behouden en transactiekosten te gebruiken om zero-knowledge-proofs te financieren die de uitvoering van smart contracts verifiëren. Hierdoor zouden nodes contracten niet direct hoeven uit te voeren en toch hun correctheid kunnen waarborgen.
Ondanks dat deze ideeën technisch aantrekkelijk zijn, wees Schwartz erop dat het waarschijnlijk niet realistisch is dat ze op korte termijn goed uitpakken.
Tijdens deze discussie uitten leden van de gemeenschap hun zorgen over de afstemming van incentives, de dynamiek van kosten en de concurrentie tussen validators. In reactie op deze zorgen vertelde Schwartz dat bij het twee-laags model, de buitenste validators nog steeds toezicht konden houden op de binnenste validators zonder enige staking. Toch stelde hij de vraag of de mogelijke prestatiewinst wel opweegt tegen de extra complexiteit en risico’s die erbij komen kijken.
Je vindt meer artikelen over dit onderwerp hier.
Tot slot, hoewel Schwartz en Akinyele niet direct pleiten voor onmiddellijke veranderingen, geloven ze dat deze eerste discussies essentieel zijn. Ze helpen ons te begrijpen hoe opkomende incentive-modellen, programmeerbare functies en governance-structuren de langetermijnkoers van het netwerk kunnen beïnvloeden.
Met de groei van het ecosysteem kan het onderzoeken van veranderingen als staking verduidelijken welke aspecten van XRPL behouden moeten blijven en waar nieuwe mogelijkheden ingepast kunnen worden. Beiden verwelkomen de inbreng van de gemeenschap in deze cruciale kwesties.
