Faryar Shirzad, Chief Policy Officer bij Coinbase, betwist de overtuiging die wordt gedeeld door de Amerikaanse banksector dat stablecoins het financiële systeem bedreigen. Hij suggereert dat dit idee niet meer is dan een mythe, verzonnen door de banken om hun inkomsten te beschermen.
De mythe van de stablecoin ontkracht
In een recent blogbericht weerlegde Shirzad het idee dat stablecoins zullen leiden tot een enorme uitstroom van bankdeposito’s. Zoals hij opmerkte, hebben recente analyses aangetoond dat de toename van het gebruik van stablecoins geen negatieve invloed heeft gehad op het aantal deposito’s bij gemeenschapsbanken. Er is geen bewijs dat grotere banken een ander scenario zouden tegenkomen.
In feite blijven veel van deze grotere banken biljoenen dollars aanhouden bij de Federal Reserve. Als bankdeposito’s echt in gevaar waren, stelt Shirzad, dan zouden deze banken concurrerender zijn en zouden ze strijden om het geld van klanten door hogere rentetarieven aan te bieden, in plaats van hun geld bij de centrale bank te laten.
De echte bedreiging voor banken: De betalingen business
Shirzad betoogt verder dat de tegenstand van de bankensector tegen stablecoins eigenlijk voortkomt uit zorgen over de betalingen business. Stablecoins, die digitale tokens zijn gekoppeld aan een reëel actief zoals de dollar, bieden goedkopere en snellere methoden om geld over te maken. Daarmee bedreigen ze naar schatting 187 miljard dollar aan jaarlijkse inkomsten uit swipe fees voor traditionele kaartnetwerken en banken.
Hij vergelijkt de huidige weerstand tegen stablecoins met de eerdere tegenstand tegen geldautomaten en internetbankieren. Net als hun voorgangers waarschuwen de gevestigde spelers voor systematische gevaren, maar in werkelijkheid willen ze hun bestaande winstmarges behouden.
De uitstroomangst ontkracht
Shirzad heeft ook voorspellingen verworpen die doelen op de mogelijke biljoenen aan uitstroom van deposito’s naar stablecoins, waarvan de totale marktkapitalisatie wordt geschat op ongeveer 290 miljard dollar. Hij benadrukt hoe stablecoins vooral worden gebruikt als hulpmiddelen voor betalingen—voor het verhandelen van digitale activa of het verzenden van geld naar het buitenland—en niet als langetermijnspaarproducten. Daarom kiest iemand die stablecoins koopt om af te rekenen met een buitenlandse leverancier voor een efficiënte transactiemethode in plaats van zijn bank, en haalt hij geen geld van een spaarrekening.
De technologische verschuiving omarmen
Shirzad moedigt banken aan om deze technologische evolutie te verwelkomen in plaats van weerstand te bieden. Hij stelt dat stablecoin-routes de afwikkelingstijden kunnen verkorten, de kosten van correspondentbankieren kunnen verlagen en betalingen rond de klok kunnen vergemakkelijken. Dus financiële instellingen die bereid zijn zich aan te passen, kunnen profiteren van dit verschuivende paradigma.
Bezorgdheden vanuit het VK
Het VK is echter ook niet immuun voor zorgen over de mogelijke gevolgen van stablecoins op zijn financiële industrie. Er gaan berichten dat de Bank of England overweegt om grenzen te stellen aan hoeveel systemische stablecoins individuen en bedrijven kunnen aanhouden, met voorgestelde limieten van zo laag als 10.000 pond voor particulieren en ongeveer 10 miljoen pond voor bedrijven.
De autoriteiten classificeren systemische stablecoins als diegenen die al uitgebreid worden gebruikt voor betalingen in het VK of verwacht worden dat te worden. Ze geloven dat deze limieten nodig zijn om plotselinge uitstromen van deposito’s te voorkomen die het lenen en de financiële stabiliteit zouden kunnen verzwakken.
